Halk Sağlığı Müdürlüğü’nce Çorum merkez ve ilçelerde ‘Çocuk İhmal ve İstismarı/Cinsel İstismar Farkındalık Eğitimleri’ devam ediyor.

İl Müftülüğü Konferans Salonu’nda Bulaşıcı Olmayan Hastalıklar, Programlar ve Kanser Şube Müdürlüğü’nden Psikolog Binnur Karagöz ve İl Müftülüğü Cezaevi Vaizi Emin Kaplan İmam Hatip, Müezzin Kayyım ve Kur’an Kursu öğreticilerine ‘Çocuk İhmal ve İstismarı / Cinsel İstismar Farkındalık Eğitimi’ verdi.

İlçelerde görev yapan İmam-Hatip, Müezzin Kayyım ve Kur’an Kursu Öğreticilerine yönelik eğitimler, kuruma bağlı Toplum Sağlığı Merkezlerinde görevli personel ile İlçe Müftülüğü personeli aracılığıyla gerçekleştirildi.

Halk Sağlığı Müdürlüğü’nden yapılan açıklamada, konuya ilişkin şu uyarılarda bulunuldu: “Bir toplumun geleceği olan çocuklarımız, tüm canlılar içinde en fazla korunmaya ve sevgiye ihtiyacı olan varlıklardır.

Toplumların ilerleyebilmesi için çocukların bedensel, ruhsal ve sosyal yönden sağlıklı gelişmeleri gerekmektedir. Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Sözleşmesi’nin1. Maddesine göre; 18 yaşına kadar her insan çocuktur.

Dünya Sağlık Örgütü (2002) çocuk istismarının tanımını şöyle yapmıştır:

“Çocuğun sağlığını, büyüme ve gelişmesini olumsuz olarak etkilenmesine neden olan her türlü fiziksel ve/veya duygusal, cinsel, ihmal veya ihmale neden olacak ticari reklam amaçlı ya da diğer bütün etkileme şekilleri de dâhil olmak üzere her türlü tutum ve davranışlara maruz kalmasıdır.”

“Bir başka deyişle; çocuğun beden veya ruh sağlığına zarar veren, zarar verme riski taşıyan, fiziksel, duygusal, zihinsel veya cinsel gelişimini olumsuz etkileyen, kendisine bakmakla yükümlü kişi veya kişiler tarafından zarar verici olan, kaza dışı ve önlenebilir bir davranışa maruz kalması çocuğa karşı kötü muamele ya da çocuk istismarı şeklinde tanımlanmaktadır.”

CİNSEL İSTİSMAR ŞÜPHESİ

Cinsel İstismardan Ne Zaman Kuşkulanmalıyız? (Ortaya Çıkabilecek Belirtiler):

· Cinsel içerikli konulara aşırı ilgi ya da bunlardan aşırı kaçınma

· Cinsel davranışlarda artma, mastürbasyon

· Uyku sorunları, kâbuslar

· Depresyon ya da aile/arkadaş ilişkilerinde içe kapanma

· Bedeninin kirli ya da zarar gördüğü şeklindeki söylemler ya da genital organlarında bir sorun olduğu düşünceleri

· Tahrik edici davranışlar

· Enürezis (Gece işemesi) ve enkoprezis (Dışkı kaçırma)

· Okul devamsızlığı ya da kurallara uymama

· Aşırı ketum tavırlar

· Çizim, oyun ve fantezilerinde cinsel saldırganlık öğeleri

· Aşırı sinirlilik, agresyon (Saldırgan davranma eğilimi)

· İntihar düşünceleri / girişimleri

· Gebelik

· Cinsel yolla bulaşan hastalık varlığı

Uyarı: Bu belirtiler çocuklarda farklı sebeplerle de görülebilmektedir. O nedenle “Cinsel İstismar” olarak kesin sonuca varılmamalı, ancak istismar ile ilgili mutlaka değerlendirilmelidir.

İSTİSMAR SONRASI ÇOCUK

1. Çocuklar olayı hiçbir zaman, hiç kimseye anlatmayabilmektedirler. Aile de durumdan hiçbir zaman şüphelenmezse olay fark edilmeden yıllar geçebilmektedir.

2. Aile çocuğun bazı davranışlarından şüphelenip doktora başvurabilmektedir (iştah bozukluğu, depresyon, fobiler, suçluluk duygusu, konversiyonlar, uyku bozuklukları, intihar girişimi, aşırı mastürbasyon, cinsellik dolu oyunlar, diğer çocuklara ya da erişkinlere yönelik cinsel eylemler).

3. Aile çocuğun bazı fiziksel bulgularından şüphelenip doktora başvurabilmektedir (vajinal kanama, rektal kanama, genital bölgede kaşıntı, kızarıklık, morluk,vb).

Çocuk Neden Anlatmaz?

Tacizci tanıdığı biriyse onu korumak isteyebilmektedir.

Ailenin parçalanmasından korkabilmektedir.

Tacizcinin tehditlerinden korkabilmektedir.

Kendisine inanılmayacağını düşünebilir.

Utanır

Suçluluk duyar

4. Çocuk güvendiği birine olayı anlatabilir. Ancak aile olayı örtbas etme eğiliminde olabilmektedir.

5. Çocuk güvendiği birine olayı üstünden zaman geçtikten sonra anlatabilmektedir. Aile tıbbi/psikolojik destek almak için başvuru yapar. Fiziksel bulgular varsa bile büyük olasılıkla kaybolmuştur.

6. Çocuk olayı hemen anlatabilir. Aile acil olarak hastaneye başvuru yapar.

Sonuç olarak; ihmal ve istismar aile üyeleri ve çocuğun yakınları tarafından yapılabileceği gibi okulda öğretmenler, yöneticiler, diğer okul personeli ya da öğrenciler tarafından da yapılabilir. Bu nedenle ailenin ve eğitimcilerin bu konuda çok duyarlı ve dikkatli olmaları gerekir. Çocukla karşılaşan ve karşılaşma ihtimali olan tüm kamu personeline yönelik farkındalık eğitimi düzenlenecek.”