Kutsal bakireler

Ünlü Hindistanlı Aktör Aamir Khan’ın oynadığı Bollywood yapımı bir filmi var.

Adı: Dangal. Yani; Güreşçi.

Dangal filmi yaşanmış, gerçek bir olaydan alıntılanmış olup, eski güreşçi Mahavir Singh Phogat ve kızlarıyla birlikte başarıya giden yolda yaşadıkları olayları dramatik konumda anlatıyor.

Yönetmenliğini Nitesh Tiwari’nin yaptığı Dangal 2016 yapımı bir film. Bu film ancak 2017 Eylül ayında Türkiye’de gösterime girdi. Çorum’da hiçbir sinema salonunda kendisine yer bulamadı. Afişinde Recep İvedik yoktu, belki ondandır.

Film, ‘Madalya ağaçta yetişmez’, madalya alabilmek için sıkı bir spor disiplini ve yüksek bilimsel teknikler öğrenmek şarttır’ sözüyle başlar.

Çorum Belediyeporlu futbolcuların Cizrespor karşısında verdiği mücadeleyi görünce aklıma ilk bu film ve filmden önce sarf edilen yukarıdaki çok potent söz geldi.

Doğrusunu söylemek gerekirse Belediyespor’u ilk defa bu derece kendinden emin bir yapı içerisinde gördüm.

Cizre’de futbol oynamak hele hele oranın manevi duygularıyla futbol oynamak hiçte ‘matah’ bir şey değil. Panzerler-kirpiler eşliğinde otele stada gitmek, bu kaotik durumdan etkilenmemek çok zor.

Kulübede ve saha içerisinde mücadele eden tüm Belediyesporlu futbolcuları, başta Yusuf Tokuş ve teknik ekibini tebrik ediyorum.

Sahada rakibinden, mücadele, direnç ve zekâca üstün olmaları farklı sonuç getirdi.

Cesaret sözcüğü köken olarak Arapça, bir vadi, dere geçme ile alakalıdır. Oturduğunuz yerde cesur olamazsınız. Bir şeyler yapmanız lazım. Her şeyi yapıp sahada cesaretle rakibin üzerine üzerine gittiler…

Rakip Cizreli futbolcular, Şamiller, Hurşitler, Samiler şaşkınlık içerisindeydiler.

Şu bir gerçektir; Rakibin kendindir. Kendini aşarsan rakiplerini aşarsın.

Her olayda yapıldığı gibi bunda da kolaya kaçınarak bizlere has, salak saçma bir söz vardır; “Anadan doğma sporcu” diye. Anadan doğma sporcu olmaz / olunamaz.

Hiçbir bilimsel kritere dayanmadığı için ana rahmine dayandırılır.

Öyle olsa Pelelerin, Becambauerların, Maradonaların anneleri kutsal bakire ilan edilirlerdi. Tarihin bildiği Meryem Ananın dışında başka kutsal bakire yoktur.

Sporda bir kuram vardır; “Sen iyiysen herkes kötüdür.”

Gerisi, laf-ı güzaftır…

BÜYÜK DÜŞÜNÜN SENEYE DE DÜŞÜNÜRSÜNÜZ

Önümüzdeki haftalarda bizleri daha zor ve çetin şartlar bekliyor. Hayat bazı hataların düzeltilmesine izin vermez. Dönüşü, dönüşümü yoktur.

Ne var ki, kaç sezondur ; “her şey güzeldi, kötü bir rüyaydı geçti” diyecekken, bu sportik gerilim filmi, korku filmlerine özgü bir kapanışla son buluyor, “canavar tekrar gözlerini açıyor’.

Bir daha hep birlikte ‘nedamet’ getirmek istemiyorsanız ve de takıma kötülük edenleri arıyorsanız, Belediyespor’un çevresinde olanlar lütfen aynaya bakınız; orada var olan en büyük kötüyü, canavarı göreceksiniz.

Kaç sezondur Play-Ofların kum torbasına döndük.

En kalbi duygularımla söylüyorum: Bir sezon daha kaçarsa, ne yönetimin ne de taraftarların anlatacak bir hikâyesi kalmaz. Açılmamak üzere, perde kapanır.

Belediyespor filmi vizyondan kalkar.

Zırt-pırt sahaya girip ortamın dibine vuranlara bir sözüm var. ‘Lütfen sahaya girecekseniz ponpon kızlar gibi girin.’ Cizreli taraftarlar, beş yedi kendi sahasında, hiç biri sahaya inmedi. Evliya mı bunlar?

Evliyanın birine sormuşlar: En zor olan nedir? “Sözdür” demiş. Ardından şunu söylemiş;” Anlatması da zor anlaması da.”