Kefaretini gözlerimi sökerek ödeyebileceğim yeminler
İbrahim kuş parçalarını çağırdığında kuş olup gelen gerçeğe yemin olsun
İki peygamberin alın teriyle karılmış harçla yapılan evin duvarlarına yemin olsun
Karnında taşıdığı yükün kıymetini bilen balığın endişesine yemin olsun
Lokmanla konuşan otların kökünü mesken edinmiş karıncalara yemin olsun
İffetinden çatlayan Meryem'in, İsa'sını kucağına aldığındaki sevincine yemin olsun
Ön ayaklarını uzatıp ashabını koruyan kıtmirin tüylerindeki şifaya yemin olsun
Yusuf kuyudayken inceldikçe incelen korkutmayan karanlığa yemin olsun
Sabah geldiklerinde bahçelerini yerinde bulamayan adamların tövbesine yemin olsun
Muhammed'in ayakları altındayken onun izi çıksa diye yalvaran kütüğe yemin olsun
Elinde kitabın son ayetini taşıyan cebrailin üzüntüsüne yemin olsun
Hangi meleği tahrik edeceğini bilmelisin.
Kıyamet istersen israfili çileden çıkarmalı ve bereket istersen mikaile ikram etmelisin.
İnsan ki Allaha bakmayan yerlerinden küflenir güneşe bakmayan evlerin köşesi gibi
Bu yüzden kıble önemlidir. Her gün Kıbleye doğru beş vakit bak. Kuzeyini kıbleye doğrult. Güneyini. Doğunu. Batını.
Kuşlara taş atmaktan dönen çocukların annesi olmaktan utandırmalısın bir kadını. Bu çocuklara rahminizdeyken kuşları taşlamanın günah olduğunu anlatmadınız diye.
Kışın biteceği zamanı önceden haber etmelisin sevdiğine. Günü ve saati... O bir gün bir saat daha fazladan yaşamasın kışı diye.
İşte bunları yapabilirsen:
Allahın meleklerinin senin için yakarmasını sağlayabilir
Sin. Şın. Mim. Lamelif.
Yani o ki;
Gördükleriyle amel etmek, kolaycılıktır. Bazen bütün ağızların ortaklaşa bağırdığı içimizi çürüten kelimelere dönüşebilir…
