ELVAN YILMAZ
Hayatta her şey belirsiz, mukadder bir şekilde kesin olan tek şey var: Ölüm.
Yeryüzünde hüküm süren kuvvet; hayat kuvveti değil ölüm kuvvetidir.
Ölüm eski bir şeydir; ama her insana yeni görünür.
Bu yaşamı uğruna ölebilecek kadar seviyoruz.
Mezar taşlarıyla bayramlaşmak zorunda olanlar için her zaman buruktur bayramlar.
Yirmi yıldır bayramlar buruk benim tarafta.
Biz ailece bayramlaşmaya mezarlıklardan başlarız.
Tam yirmi yıldır, mezar taşlarıyla bayramlaşıyoruz.
Bayramlarda ilk uğrak yerimiz Ulumezar.
İlginçtir, her mevsim aynıdır Ulumezarlık, duygusal, sağanak /gözyaşlı.
*
Ölümü kimse kendine, yakınına kondurmak istemez. Gariptir, ben babamın eline doğdum, babam benim elimde öldü.
Dünyaya geldiğimiz gün, bir yandan yaşamaya, bir yandan da ölmeye başlarız. Yaşamak için aldığımız her nefesle ölüme yaklaşırız.
Yazarsınız, çizersiniz, ağlarsınız ama hepsinde, anlarsınız ki, ölüm geride kalanlar içindir.
Hiç kimse kendi ölümüne ağıt yakamaz.
Ve ölüm de dostluklara dâhildir.
Ne yazık ki modern hayatta, bir prize yakın olma ihtiyacı, herhangi bir insana, dosta yakın olma ihtiyacından daha fazla.
*
Bazen gidene olan sevgi öyle büyür ki, içiniz daha fazla taşıyamaz bunu.
Bir yanda söylemek isteyip de söylemediklerin olur, bir yanda da söyleyip de pişman oldukların.
Pek bir azı da bir yanda durur; yasadığın ve mutlu olup, eğlendiğin anlar.
Puslu bir şekilde göz önüne tebessüm ettiği bir an; fotoğraf karesi gibi gelir akla.
Hissettirdiği şey ise kırgınlık ve kızgınlıkla karışık özlemdir, hasrettir anneye babaya; “Son bir kez daha sarılabilseydim sana”dır dökülen ağızdan.
O tebessüm eden yüzler, gözünüzün önüne gelen o kare, o bakışlar bir kere okşanmak istenir.
Yapamayıp daha önce de yapmadığınız için hissettiğiniz pişmanlıktır.
Kalp ağrılı gözyaşlarının zamanla buruk tebessümlere dönüşmesidir aslında yaşanan.
Tüm insanlar ölümün cebrine boyun eğecektir, er ya da geç.
*
Bazı tabutlarda ve mezarlıklarda şu ayeti görürsünüz.
“Her nefis ölümü tadacaktır.”
Her nefis ölümü tadacaktır, ayetini bankalara ve makam koltuklarına yazmalı. Tabutlara, mezarlıklara değil.
*
İslam dininde günah çıkarma yok. Sistem günah alma üzerine kurulmuştur.
Malcolm-X’in dediği gibi; “ Bize kalmayacak dünya için, bize kalacak günahlar biriktiriyoruz.”
Sahi…
Sırat köprüsü öncesi son çıkışı bilen var mı?
Neyse…
Necm suresini çözenlere, Sidre ağacının gölgesinde başarılar dilerim.
Son Güncelleme: 05.09.2017 17:28
Sorunda bu ya kimse ölmeyecek gibi yaşıyor. Mezarlıklar maalesef öğreticiliğini kaybetmiş. Sırat köprüsüde unutuldu. Maneviyat yüklü Çok güzel bir yazı Elvan tebrik eder iyi bayramlar dilerim
sırat köprüsünden önceki son çıkış nefistir. siyasilerimize bakın belediye başkanına bakın. hepsi nefsine yenik düşmüştür. nefsine yenik düşenlerin kurbanı olduk.
Bende 5~6 yıldır her bayram mezara giderim ama bu yazıyı okuyana kadar hiç aklıma gelmemişti mezar taşıyla bayramlaştığım. Yerinde tespit duygularımıza tercüman olmuşsun Elvan kardeş. Artık her bayram mezalığa gittiğimde senin bu yazın aklıma gelecek.
Hiç kimsenin kendine sormaya akıl edemediği soruları Elvan YILMAZ kendine sormuş, sizde kendinize sorun.
Elvan bey yine çok güzel bir yazı yazmışsın. Senin durumunda olanların duygularına tercüman olmuşsun. Çocuklarınla birlikte nice bayramlar diliyorum.
Yazıyı gözlerim dolarak okudum harika olmuş, kalbinin bir kısmı boşluk olup hayat boyu hep o boşlukla yaşamak zorunda kalan herkesin buruk bayramı kutlu olsun...
Tek gerçek var o da ölüm. Keşke herkes bunun farkında olsa kul hakkı yemese. .Teşekkürler çok güzel bir yazı. .
ben elvan yılmaz ne yazarsa okurum diyenlerdenim. çorumda kendini gazeteci sananlar makale yazdığını sananlar elvan'i örnek almali. yazilarin içerği harika olduğu gibi yazim şeklide mukemmel. okullarda ders niyetine okutulmali.