***
Dünyanın bütün dillerinde felsefe yapılabilir. Afrika’da nesli nerdeyse tükenmiş, sadece beş on kişinin konuştuğu bir dille bile dünyanın altını üstüne getirilecek felsefe yapılabilir. Farabi’nin tabiriyle yeter ki felsefe yapacak akıl, ‘faal’ olsun. Bir de mümkünse bu toprakların diliyle ve kalbiyle beslenmiş olsun kâfi. İşte o vakit felsefenin alası yapılır.
****
Peyniriyle ve modasıyla meşhur Fransa’da bir mizah dergisi Efendimiz Hazreti Muhammed’i karikatürize etti. Sonrasında dergiye saldırı yapıldı. Evet, o dergi denilen paçavraya yapılan saldırı en az çizilen karikatür kadar adice. Ve fakat bu iki durum kadar meşum hadise ise, dergiye yapılan saldırıyı kınamak için içimizdeki çarlilerin, “hepimiz çarliyiz” narası atmaları... Özgürlük istencini sırf dine saldırmak için bir fırsat olarak kullanan monşerler; bence gâvurluğunuz çok ucuz ve çok sığ. Dünyayı iyi okuyun. u gavurluk biçimi biteli 3 yüzyıl oldu. Artık gavurluğunuzu özgünleştirin derim…
**
Efendimiz Hazreti Muhammed, hiç bir zaman hiç bir karikatürle küçük düşmeyecek. Yeryüzünün bütün karikatüristleri, bütün öykücüleri, bütün şairleri, bütün plastik sanatçıları birleşip en azametli eserlerini dökseler O’nun tırnağı etmeyecek. Bir dağı sevmeyi öğreten, bir dağın sevdiği insan olan Efendimiz’e zeval edebilecek hiçbir şey yok. Hurma kütüğünün, yanımdan uzaklaştı diye inlediği ‘Hazreti İnsan’a’ dünyanın hiçbir zekâsı mukavemet edemez.
****
Rahmetli Nurettin Topçu; “insan dostlarına karşı zekasıyla değil, kalbiyle konuşmalıdır” diyor. Türkiye’de kötü bir adet peyda oldu. Özgüveni boyundan ve ağırlığından büyük olanlar arkadaşına, eşine, dostuna zekâsını boca etmekten çekinmiyor. Özellikle, muhafazakâr kardeşlerimize duyurulur; Allah verdiği ve aldığı şeyler üstünden üstünlük kurulmaz. Kalplerimizi sabit kıl duasına karşı kılıç sallamak iyilik getirmez. Hem ne diyordu Büyük Şair İsmet Özel, Esenlik Bildirisi’nde;
Ölüm gelir, ölüm duygusuna karşı saygısız
ve zekâ babacan tavrıyla tiksinti verir
****
Kalabalıklar tarafından onaylanmama korkusu marazi bir korku. Türkiye’de bu maraza tutulanların sayısı her geçen gün artıyor. Kalabalığın sezgisi yoktur. Kalabalıkların pragmatik ve anlık işe yarar doğruları olsa da hakikat tamamen müşahhas ve salih bir gayrete bağlıdır. Kalabalıklar tarafından onaylanmaya harcanan güç israftır. Seciyeyi hercümerc eder.
****
Hazreti Yusuf’un hayatına bakınca dünyayı görebilirsiniz. Ama modernist kafa, Hazreti Yusuf’u sadece Züleyha ile anlayıp neoahlakçı bir gözle onu kutsar. Yani modern insana göre Hazreti Yusuf sadece Züleyha ile yaşan(may)an andan ibarettir! Kutsadığı şey aslında Hazreti Yusuf değildir. Bilakis, aydınlanmacı kafa için Yusuf’un hikâyesi, modern aşk(lar)a ya da hümanizmin yüzeysel ahlakçılığına metafor olarak kullanılır. Oysa o kıssa Hazreti Yakup’suz tamamen asılsız bir mitolojiden ibarettir. Hazreti Yakup’un hasreti, Bünyamin’in hüznü olmadan Hazreti Yusuf anlaşılmaz. Hazreti Yakub’un hasretini ve hikmetini anlayanlara selam…
****
Şair Nesîmî’nin, bağıra bağıra, üç kez okunacak müthiş bir şiiri vardır. Popüler ve hastalıklı harflerle yazılmış on kitap, on bir kitap okumak yerine böyle mahreci bile insanı tedavi eden şeyler okumak daha evladır.
O şiir şudur;
merhabâ hoş geldin ey rûh-i revânım merhabâ
ey şeker-leb yâr-ı şirîn lâ-mekânım merhabâ
çün lebin câm-ı cem oldu nefha-i rühu'l-kudüs
ey cemilim ey cemâlim bahr u kânım merhabâ
gönlüme hîç senden özge nesne lâyık görmedim
sûretim aklım ukûlüm cism ü cânım merhabâ
ey melek sûretli dil-ber cân fedâdır yoluna
çün dedin lahmike lahmi kana kanım merhabâ
geldi yârım nâs ile sordu nesîmî neçesin
merhabâ hoş geldin ey rûh-i revânım merhabâ
ezberlenirse daha evladır.
